Μυολειτουργική Διαταραχή

Μυολειτουργική διαταραχή κατά την παιδική ηλικία ονομάζουμε την υπολειτουργία των κινητικών και αισθητηρίων οργάνων των μυών του προσώπου και της στοματικής κοιλότητας.
Αυτή εκδηλώνεται σαν μια διαταραχή της ισορροπίας των μυών του λαιμού, προσώπου, στοματικής κοιλότητας και αυχένα.

Ποια είναι τα συμπτώματα μιας μυολειτουργικής διαταραχής:

• Συχνά παρατηρούμε παιδιά με ανοιχτά χείλη όπου το άνω χείλος είναι πιο κοντό και ανασηκωμένο και το κάτω χείλος διογκωμένο, ερεθισμένο και γυρισμένο προς τα έξω.

• Συνήθως χρησιμοποιείται η στοματική αναπνοή.

• Η γλώσσα βρίσκεται αδρανής ανάμεσα στα δόντια και όχι στη σωστή θέση ανάπαυσης.

• Ο μυϊκός τόνος της γλώσσας δεν είναι ισορροπημένος και η λειτουργία της γλώσσας είναι μειωμένη.

• Παρατηρείται γενικά ένας χαλαρός τόνος του στοματοπροσωπικού συστήματος αλλά και του σώματος ολοκλήρου.

• Κατά την διάρκεια της κατάποσης, η γλώσσα δεν πιέζει την υπερώα, αλλά τα μπροστινά ή τα πλαϊνά δόντια, γεγονός που μπορεί να έχει σαν επακόλουθο ανωμαλίες στις θέσεις των δοντιών και την μη ομαλή λειτουργία του γενειακού μυ.

• Ο γενειακός μυς είναι συχνά υπερκινητικός και οι μύες της έκφρασης παρουσιάζουν ατονία.

Άλλα συμπτώματα είναι ψηλή υπερώα και στενός ρινικός πόρος (η υπερώα αποτελεί ταυτόχρονα τη βάση της εσωτερικής ρινικής κοιλότητας), στενοί σιαγόνες.

Συνέπειες των μυολειτουργικών διαταραχών

Όταν οι μυϊκές λειτουργίες του προσώπου και της γλώσσας δεν λαμβάνουν τα κατάλληλα ερεθίσματα, σε πολλά παιδιά παρατηρείται μια συγκεχυμένη προφορά στην ομιλία και προβλήματα στην άρθρωση.
Συνήθως επηρεάζεται η προφορά των οδοντικών, ουρανικών, υγρών και χειλικών φθόγγων όπως π.χ.: σ, ζ, ξ, ψ, λ, ρ. Η λανθασμένη θέση της γλώσσας κατά την κατάποση και η συνεχώς επαναλαμβανόμενη πίεση της γλώσσας επί των δοντιών (περίπου 2.000 φορές καταπίνει ένα παιδί ημερησίως), δημιουργεί προβλήματα στην οδοντοφυΐα και στην οδοντοστοιχία όπως, π.χ. δόντια προς τα έξω (Protrusion) , σταυρωμένο ή ανοιχτό τρόπο μάσησης, προγναθισμό.
Παρατηρείται επίσης, ατελές κλείσιμο των χειλέων και αυξημένη ροή σάλιου. Τα παιδιά και αργότερα ο ενήλικας με ορθοδοντικά προβλήματα που δεν αντιμετωπίστηκαν εγκαίρως, θα έχουν επιπτώσεις στηνπέψη ή προβλήματα στις αρθρώσεις της γνάθου.
Εξ' αιτίας των λανθασμένων συνηθειών, όπως πίεση και τριβή της γλώσσας στα ούλα, μπορεί να προκαλούνται παροδοντικές παθήσεις.

Διάγνωση, πρόληψη και θεραπεία

Η διάγνωση μυολειτουργικών προβλημάτων γίνεται από πολλές ειδικότητες επιστημόνων όπως του παιδιάτρου, ορθοδοντικού, ΩΡΛ, γναθολόγου και εξειδικευμένου λογοθεραπευτή.
Η συνεργασία όλων των ειδικοτήτων, τόσο κατά την διαγνωστική διαδικασία, όσο και κατά την αποκατάσταση, κρίνεται απαραίτητη.
Η κύρια πρόληψη θα πρέπει να αρχίζει μετά την γέννα. Στην βρεφική ηλικία τοποθετείτε το πρώτο λιθαράκι για μυολειτουργικές διαταραχές που αφορούν τον μυϊκό τόνο και λειτουργικά προβλήματα στην στοματοπροσωπική περιοχή και σε όλο το σώμα.
Ο θηλασμός αποτελεί την καλύτερη εξάσκηση των μυών του βρέφους. Αν όμως αυτό είναι αδύνατον για διαφόρους λόγους, τότε στο μπιμπερό πρέπει να χρησιμοποιείται κατάλληλη πιπίλα.
Επίσης το πιπίλισμα του δαχτύλου όπως και η παρατεταμένη χρήση πιπίλας είναι παράγοντες που συμβάλλουν στην λανθασμένη τοποθέτηση της γλώσσας και προκαλούν ανωμαλίες της γνάθου και δοντιών.
Φυσικά στα φαινόμενα αυτά συντελούν και γενετικοί παράγοντες ή άλλα αίτια, όπως το σύνδρομο Down, διαταραχές του μυϊκού τόνου σε άτομα με εγκεφαλική παράλυση, αλλεργίες, διογκωμένες αμυγδαλές, και αδενοειδείς εκβλαστήσεις.
Όμως, και στις περιπτώσεις αυτές μπορεί να εφαρμοστεί, προληπτικά από τα πρώτα χρόνια του παιδιού, μια δευτερεύουσα θεραπεία, για να προλάβουμε τις ανωμαλίες της γνάθου και των δοντιών.
Η ηλικία των παιδιών στην οποία μπορούμε να παρέμβουμε διορθωτικά μέσω της μυολειτουργικής θεραπείας είναι από 3-5 ετών και η ορθοδοντική παρέμβαση κρίνεται από τον ορθοδοντικό.
Η θεραπεία των μυολειτουργικών διαταραχών εφαρμόζεται εδώ και αρκετά χρόνια με εντυπωσιακά αποτελέσματα.